Een haardvuur, potjes Scrabble en zilte zeelucht

Het was al een tijdje geleden dat ik de Waddeneilanden had bezocht. Ik had de hele “TVTAS”-reeks al afgevinkt, maar één eiland in speciaal is mijn grote favoriet: Vlieland! Dus toen we een lang weekend weg wilden boeken – en Zwitserland wegens het niet kunnen vinden van een mooi huisje verviel – kwamen we al gauw uit op het Loods Hotel op Vlieland. Want ik had maar één absolute vereiste tijdens het weekendje weg: een open haard.

 

25.01.2019

Op vrijdagochtend namen we de trein richting Harlingen Haven. Een flinke rit, maar het had gesneeuwd en alles was prachtig. We hadden genoeg meegenomen om ons niet te vervelen onderweg. Eenmaal aangekomen bij Harlingen Haven, liepen we nog even de winkelstraat door en dronken thee bij de nét geopende boekwinkel die tevens een museum en bibliotheek is. Super leuk!

Vervolgens was het tijd om de veerboot op te gaan en richting Vlieland te vertrekken! De overtocht duurde iets korter dan normaal, omdat we wind mee hadden. We arriveerden rond het eind van de middag. Eenmaal op het eiland checkten we in bij ons hotel en werden we naar de kamer begeleid. We kregen een uitleg over hoe alles werkte, voornamelijk de open haard en toen hebben we die gelijk even uitgeprobeerd. Echt heerlijk!

 

We hadden niet heel veel zin om diezelfde avond nog op pad te gaan en besloten wat lekkers te halen bij de plaatselijke supermarkt. We dronken port bij het haardvuur en besloten vroeg te gaan slapen, vermoeid door de toch best lange reis.

26.01.2019

We werden vrij vroeg wakker en besloten ons direct klaar te maken voor het ontbijt, om daarna de fietsen op te halen en het eiland te verkennen. Bij onze kamer van het Loods Hotel zit het ontbijt (wat prima is) inbegrepen. Ook was er een regendouche en lekkere producten van Rituals. Met de haard erbij gerekend echt een prima formule om tot rust te komen.

Na het ontbijt stapten we op de fiets. Een flink stuk, we zaten wel drie uur op de fiets en stopten op verschillende plekken om van het uitzicht en vooral de rust te genieten. De keren hiervoor was ik in hoogseizoen of tijdens Into The Great Wide Open op Vlieland geweest en nu was er bijna geen mens te bekennen. We hadden zelfgebakken bananenbrood mee en een thermosfles met thee, dus was het onderweg ook prima vertoeven.

Na nog een tijdje gefietst te hebben, stopten we even voor een warme chocolademelk bij het Posthuys en lazen een tijdschrift. Af en aan waren wat kleine buien, die je soms al in de verte zag opkomen. We twijfelden of we nog verder richting de Vliehors zouden gaan, maar besloten toch terug te fietsen over de duinen langs de Noordzeekant.

Rond een uur of 3 ‘s middags waren we weer terug in het dorp en besloten we ons op te frissen en met een boekje bij de haard van restaurant Plezant te gaan zitten. We kregen via het hotel een gratis borrelplank, en daar maakten we na onze lange fietsrit graag gebruik van! Bij Plezant hadden ze een heel lekker eigen biertje — wat alleen ter krijgen is bij hun restaurant en waar men blijkbaar graag voor terugkomt. Wij begrepen het wel!

Uiteindelijk vonden we het zo fijn en gezellig bij Plezant, dat we daar de rest van de avond hebben gezeten én ook nog gegeten hebben. Let op: het is wel goed om te reserveren, want zelfs in het laagseizoen zitten ze bijna altijd vol! Na het eten gingen we met gepaste spoed naar de hotelkamer om daar Wie is de mol? te kijken. Uiteraard met thee en wat lekkers, en het haardvuur op de achtergrond.

27.01.2019

Aangezien de zondagochtend nogal regenachtig begon, besloten we om na het ontbijt plaats te nemen in de “huiskamer” van het hotel en een potje Scrabble te spelen. Ik heb een nieuwe favoriet gevonden hoor! We waren wel een tijdje zoet hiermee en toen we klaar waren, was ook het weer opgeklaard. Het werd tijd om op de fiets te stappen en nu een ander deel van het eiland te verkennen. Dit was voor ons beiden een trip down memory lane. We bezochten wat plekken waar we jaren geleden geweest waren of hadden gelogeerd. Heel erg leuk om weer eens ergens terug te komen en het in een heel ander daglicht te zien.

Eenmaal terug bij het hotel besloten we ons om te kleden naar een joggingbroek en trui. We vroegen bij de hotelreceptie of we Scrabble mochten lenen. Op de hotelkamer hadden we onszelf een glaasje port ingeschonken en de dag ervoor hadden we nog enkele boodschapjes gedaan met o.a. een stukje kaas en chips. Genieten!

Aan het einde van de middag was het buiten ineens zó mooi! De lucht was roze en oranje, de zon begon langzaam onder te gaan. We gingen naar buiten om op de dijk over het uitgestrekte water te kijken. In de verte zagen we Texel liggen en het was zo ongelofelijk mooi! Nu we toch omgekleed waren, besloten we hierna maar eens wat te gaan eten. We gingen naar De Lutine en bestelden beiden een tajine. Fijne plek en lekker eten! Hierna gingen we weer naar de hotelkamer, dit keer voor Heel Holland bakt, dus we vermaakten ons prima.

28.01.2019

De laatste dag was eigenlijk zo’n dag dat je weet dat je bijna vertrekt en een klein beetje doelloos over het eiland beweegt. Een stukje fietsen, een paardje aaien, een kopje thee hier, een kommetje soep daar. Lezen, kletsen en op een goede manier vervelen. Uiteindelijk vertrokken we om kwart voor vijf op een bijna lege veerboot weer naar het vaste land om de rest van onze terugreis te vervolgen. Vlieland, je was geweldig!

VLIELAND
53°15'0.664"N | 4°57'5.137"E
HOOGTE: 42 M (De hoogste duin!)
OPPERVLAKTE: 36,13 km²
REISTIJD VANAF UTRECHT: ± 4,5 uur naar de HAVEN + VEERBOOT
LOGEERADRES: www.loodshotel.nl

EXTRA’s & TIPS:

• Ook leuk: koffiebar Leut en restaurant Zuiver. Beiden waren helaas dicht toen wij er waren, dus check altijd de openingstijden tijdens het laagseizoen!

• Bekijk hier mijn Instagram-verhaal met nog andere beelden en impressies.

Een klein verschil maken

Ik ben steeds meer bezig met groen(er) leven: reduceren van afval, minder gebruik maken van plastic en op zoek naar eventuele vegetarische of veganistische alternatieven. Verder kijk ik om mij heen waar ik kan bijdragen om op een bewustere manier te consumeren. Ondanks dat ik er nog lang niet ben, merk ik dat hierover praten aanstekelijk werkt. Dus daar maak ik graag gebruik van als dat ook maar een klein beetje bijdraagt aan een iets duurzamere en bewustere wereld!

Wasbare wattenschijfjes van LanaLuna, verkrijgbaar in diverse kleuren en printjes – maar ik ging natuurlijk voor lichtroze!

Herbruikbare netjes van Albert Heijn, glazen vershouddoosje van IKEA, drinkfles van Dille & Kamille en een fruitbakje van Mepal.

Persoonlijk heb ik nooit veel moeite gehad met het op zoek gaan naar “groene” alternatieven. Het voelde vaak als iets vanzelfsprekends. Zo volgde ik jaren geleden al de Groene Tips van Iris, die mij ontzettend op weg hielpen. Maar ik ben vooral van nature nieuwsgierig naar duurzamere opties.

Zo recycle ik eigenlijk ook al bijna mijn hele leven. Als er vroeger in de tuin was gewerkt, brachten we het vanzelfsprekend naar het afvalscheidingsstation. Doorheen mijn pubertijd kwamen er ook steeds meer kliko’s bij ons thuis te staan.

Bamboe-bestekset van Dille & Kamille, rietje van Dille & Kamille en een zakje wat ik zelf genaaid heb om het in mee te nemen.

Een safety razor van Het Scheerhuys. Hierbij hoef je enkel om de zoveel tijd een (flinterdun) mesje te vervangen.

De laatste jaren ben ik “groener leven” verder door gaan trekken in destijds – maar ook nu soms nog – wat minder gebruikelijke alternatieven. Zo ben ik al meer dan vijf jaar in het bezit van een menstruatiecup. Toentertijd iets waar vrijwel niemand ooit over had gehoord. Het heeft voor mij eventjes geduurd voordat ik de perfecte had gevonden – waarbij ik een paar jaar geleden nog Engelstalige fora afstruinde om de juiste te vinden, loop ik nu de hoek om naar de drogist óf bij de Monki naar binnen voor mijn favoriet. Het wordt dus steeds laagdrempeliger om je impact op het milieu te verkleinen.

Ook grote bedrijven zorgen hiervoor. Zo kwam de Albert Heijn laatst met alternatieven voor de broodzakken en zakjes voor groente en fruit. Je kunt nu voor kleine prijsjes hele handige herbruikbare zakken kopen. Heel fijn dat hier over nagedacht wordt en het steeds toegankelijker wordt. Ook wordt je op stations nu vaak beloond als je je eigen beker meeneemt, zo gebruik ik hiervoor een KeepCup en dat scheelt niet alleen afval, maar ook centjes.

Maar soms kan je ook teruggrijpen naar juist ouderwetsere alternatieven. Wat dacht je van de good ol’ kledingborstel? Ik was er een tijdje naar op zoek, want er leken bijna alleen maar dure alternatieven te zijn, tot ik bij de Blokker een simpel maar enorm effectief budgetproduct tegenkwam. Het kostte maar €2,49 en werkt net zo goed als die blauw-witte rollers van IKEA. Maar je verspilt niks meer! En dat is enorm handig met een verharend konijn, want daardoor gingen die plakpapiertjes er met rollen tegelijk doorheen. Vast een herkenbaar probleem als je ook huisdieren hebt.

Kledingborstel van Blokker. Geen gedoe meer met plastic kledingrollers en de plakvellen die je daar telkens van moet weggooien. Dit werkt net zo goed!

Mijn geliefde lunchbox van Mepal, waar ik op social media graag over deel wat ik er in naar werk meeneem.

Zo zijn er nog talloze alternatieven op dingen die je nu misschien dagelijks gebruikt. Van wegwerpscheermesjes tot plastic boterhamzakjes en rietjes. Ik gebruikte bijvoorbeeld altijd wattenschijfjes, en ondanks dat ik maar één watje per dag gebruikte, betekende dat over een jaar toch minimaal 365(!) watjes. Mijn meest recente aankoop is dan ook de wasbare variant hiervan. Spoel ze gewoon even onder de kraan af en neem ze daarna mee in bij je gewone was in de wasmachine.

De alternatieven zijn zo simpel én steeds makkelijker verkrijgbaar. Ik hoop dat mijn verhaal je een klein beetje inspireert om misschien ook eens op zoek te gaan naar duurzame(re) alternatieven van (wegwerp)producten die je veel gebruikt. Het is al fantastisch als je een klein beetje doet. En wie weet heb jij nog tips waar ik nog niet over nagedacht heb? Laat het me dan zeker weten!

Kleine dingen waarmee je eenvoudig AL EEN verschil kunt maken:

• Wasbare wattenschijfjes van bijv. LanaLuna

• Stalen rietje (van Dille & Kamille)

• Stalen roerstaafje (van Dille & Kamille)

• Lunchbox, soepbeker of herbruikbare boterhamzakjes (foodwraps)

• Herbruikbare beker voor je koffie, thee of chocolademelk onderweg van bijv. KeepCup (o.a. bij CoffeeCompany en krijg je eerste koffie gratis!)

• Bakmat in plaats van bakpapier

• Kledingborstel (bijv. van Blokker) in plaats van kledingroller met afscheurbare plakvelletjes

• Houten wattenstaafjes in plaats van de plastic variant

• Een menstruatiecup of wasbaar maandverband

• Een safety razor in plaats van wegwerpscheermesjes

• Oplaadbare batterijen i.p.v. batterijen voor eenmalig gebruik

• Herbruikbare waterfles

• Herbruikbare boodschappentasjes en zakjes (bijv. bij Albert Heijn)

Komkommergazpacho met meloenlinten

Tijdens het vegan Scandinavische diner was er één recept waar we misschien wel het meeste voor gedaan hadden. Daan was namelijk eerder een foto op Instagram tegengekomen van een foodstylist van Netflix, en het leek ons leuk om dat na te maken. Er was alleen geen recept, maar slechts enkel (een deel van) de ingrediënten bekend. Geen precieze aantallen of formaten, dus we gingen zelf op onderzoek uit!

Het weekend vóór het diner hadden we daarom geblokt om recepten te testen, zo ook de komkommergazpacho. Een prachtig kleurenpalet met pastelgroen en -oranje. We maakten de koude soep een aantal keer en kwamen op de – wat ons betreft – perfecte verhoudingen en vandaag deel ik die met jullie!

KOMKOMMERGAZPACHO - 15 min. | 4 PERSONEN*

twee komkommers zonder schil en zaadjes, halve venkel, half teentje knoflook, 1 klein (wit) uitje, halve stengel bleekselderij, vijf eetlepels plantaardige yoghurt (bijv. kokosyoghurt), 1/4 cantaloupe meloen, venkeltakjes en eetbare bloemetjes ter garnering

Schil de komkommer en haal de zaadlijsten eruit. Schil de ui en hak deze en de venkel, knoflook en bleekselderij in stukjes. Doe in een blender, keukenmachine of pak er een staafmixer bij en vermaal de ingrediënten tot er geen stukjes meer over zijn.

Pak een vergiet, kaasdoek of zeef en zet er een kom onder. Pers het sap erdoorheen. Ga door tot je echt geen druppel sap meer eruit krijgt en het overblijfsel droog aanvoelt. Doe het achtergebleven sap weer terug in de blender of pak opnieuw de staafmixer erbij en voeg de (plantaardige) yoghurt toe. Mix of blend opnieuw. Voeg naar smaak eventueel wat citroensap toe en/of wat zout om de smaak iets te liften.

Is de soep niet dik genoeg? Voeg (plantaardige) olie toe en mix of blend opnieuw, je zult zien dat het hierdoor dikker wordt. Dit heet emulgeren.

Hierna pak je 1/4 van een cantaloupe en schaaf je met een dunschiller enkele linten af. Deze krul je in de soep. Het is wat gepriegel, maar het ziet er prachtig uit! Leg wat venkeltakjes en eetbare(!) bloemen op de linten… Serveren maar!

* Als bijgerecht voor vier personen, als ‘hoofdgerecht’ voor twee personen.

Vegan Dinner Party: Scandinavian Summer

Afgelopen zaterdag hielden Daan en ik voor de tweede keer een (vegan) etentje. De eerste was voor mijn verjaardag, maar dit keer pakten we het nóg wat professioneler aan.

Een paar weken terug begonnen we aan de voorbereidingen: er moesten dingen getest worden, ingemaakt en bevroren. Ook hadden we daarvoor al wat 'literatuur' gekocht om ons te verdiepen in de keuken die we als thema gekozen hadden: de Scandinavische keuken. 

Via Twitter deden we een oproep om na te vragen wie er interesse hadden om te komen en na een overweldigend aantal reacties, moesten we knopen doorhakken en nodigden we wat mensen uit. Mijn eettafel zou ruimte hebben voor maximaal 10 personen (krap) of 8 personen (minder krap). Dus de uitnodigingen gingen de deur uit en de voorbereidingen waren in volle gang.

Zaterdagochtend stonden we vrij vroeg op om de boodschappen te doen. Eerst langs de markt, de toko, Lidl, Albert Heijn, de Sligro, Intratuin en tot slot langs de biologische tuinderij.

Het begon met een kleine tegenvaller: ik had weken lang eetbare bloemen verzorgd op mijn balkon en precies de week voor het etentje waren ze bijna allemaal uitgebloeid! We gingen bij de Sligro kijken, maar die hadden niks. Ook de Intratuin had geen (mooie) eetbare bloemen op voorraad. Daan belde verschillende andere tuincentra, maar nergens was iets te krijgen. Ik was sip, want het was een belangrijk onderdeel voor mij. Uiteindelijk mochten we bij de biologische tuinderij Land & Boschzicht in 's-Gravenland een bakje met bloemen komen uitkiezen, ondanks dat ze dit normaal op bestelling doen. Ze begrepen gelukkig de urgentie! Vanaf half 4 's middags begonnen we met koken. Uiteindelijk hebben we tot 23:00 uur in de keuken gestaan, uiteraard met af en toe een hapje tussendoor, want we aten zelf gewoon mee. 

"Waarom vegan?"

Alle gerechten waren volledig vegan. Tijdens het (voorbereiden van) het etentje werd mij meerdere keren gevraagd waarom het vegan was, als er niet per se een veganist bij was óf waarom we dat deden terwijl zowel Daan als ik gewoon vlees en vis eten. Mijn antwoord was kort en bondig: ik wilde dat iedereen alles mee kon eten en niemand 'uitgesloten' zou worden voor iets. Oók wil ik aantonen dat je tijdens een dergelijk diner geen vlees zult missen (en dit konden enkele gasten beamen!). Tot slot ligt denk ik de kracht in wat we maakten in het feit dat we het zelf kunnen vergelijken met vlees en daarmee het voor iedereen in balans kunnen brengen. 

____________

'Scandinavian Summer'

gedehydreerde wortel met mierikswortelcrème en as van kamillehooi en verveine
 • • •
komkommergazpacho met meloenlinten
 • • •
ingemaakte biet met zeewierkaviaar, mierikswortel en krokante radijs
• • •
vegan Zweedse balletjes met verschillende bijgerechten
o.a. groene asperge-doperwtenpuree, bietentartaar, geschudde komkommer,
gestoomde aardappels met dille, gekarameliseerde aardappels en vers brood
• • •
koude bosbessensoep
• • •
handgemaakt venkel-perenijs met gedroogde peer

____________

We hadden de lat vrij hoog gelegd, maar ik ben zó trots op hoe het is uitgepakt. Nogmaals bedankt aan de gasten en Sabine voor het vastleggen van de avond. Ik hoop dat jullie enorm genoten hebben. Mocht je je de volgende keer willen aanmelden? Hou dan mijn Twitter en/of Instagram in de gaten!

Puntpaprikasoep met basmatirijst

Na weken mooi weer en het kwik boven de dertig graden, was het ineens regenachtig. Mijn verlangens naar de herfst sloegen op hol, dus het was tijd voor soep! Ik ging op zoek naar ideeën voor de ultieme maaltijdsoep en besloot voor rijst te gaan.

PUNTPAPRIKASOEP MET RIJST – 1,5 UUR | 4 PERSONEN

± 8 puntpaprika's, twee eetlepels baharat, één eetlepel ras el hanout, theelepel sumak, olijfolie, peper, zout, twee uien, drie teentjes knoflook, één eetlepel gerookt paprikapoeder, één (gedroogde) chilipeper of chilivlokken naar smaak, water, twee bouillonblokjes, basmatirijst

Doe de puntpaprika's met de ras el hanout, baharat en een beetje sumak in een ovenschaal. Zet in de oven en laat dit een uurtje roosteren in de oven op 135 graden met olijfolie, peper en zout. 

Als de paprika's mooi geroosterd zijn, doe deze dan samen met de uien en teentjes knoflook in een grote pan voor soep. Voeg tijdens het bakken de gerookte paprikapoeder en chilipeper toe.

Hierna voeg je twee bouillonblokjes toe en 1,5 liter water aan de pan. Laat het warm worden maar niet per se koken. Haal van het vuur af en pureer het glad met een staafmixer. Je kunt eventueel een eetlepel suiker toevoegen als het wat bitter is. De soep is nu klaar en kan direct gegeten worden óf je kookt er (gewassen) rijst in. Dit is super lekker en vullend. 

Doe dit het liefst in een apart pannetje, want als je de soep later wil opwarmen is dit niet zo smakelijk. Doe in het kleinere pannetje een hoeveelheid die je nodig hebt en voeg de gewassen(!) rijst toe. Kook zoals in de beschrijving. Mocht de soep te dik worden, dan kun je extra water erbij doen. Tot slot kun je ter garnering crème fraîche of een dikke yoghurt, olijfolie en basilicum of peterselie toevoegen. Eet smakelijk!

... en weer terug.

21.05.2018

Op donderdagochtend stapten we in de auto terug richting de grens met Zwitserland. De dagen in Italië waren prachtig, maar het was tijd om rustig aan weer richting Nederland te vertrekken. Op zaterdag zouden we eindigen in Zurich, en dat was eigenlijk het enige op de planning. Dus we konden doen wat we wilden en besloten binnendoor te rijden en de snelwegen te vermijden. We hadden toch alle tijd.

Toen we wegreden, hadden we kort na ons vertrek nog een stop. We reden tussen de grote naaldbomen richting Lago di Landro (Dürrensee). Het leek daar zo ontiegelijk veel op Canada! Zo mooi.  Daarna wilden we nog even kort stoppen bij Lago di Dobbiaco (Toblacher See), maar daar hadden we uiteindelijk niet echt de gelegenheid om te parkeren, dus reden we door. 

De binnenlandse route was prachtig. Uren reden we langs dorpjes, beekjes, meren en talloze bomen. Tot we aankwam in het dorpje net over de grens: Santa Maria Val Müstair bij de camping Pè da Munt. 

 

Hier was het gewoon tijd om volledig te ontspannen: boeken lezen, tijdschriften doorbladeren, koken, dutjes doen. Niets meer, niets minder. Onderweg hadden we alle boodschappen al gedaan, en daar mochten we van geluk over spreken, want de prijzen in de plaatselijke buurtsuper waren om te huilen (een bak aardbeien voor €8, doosje champignons voor €4, je snapt het wel). 

De camping waar we verbleven was heel erg fijn. Eén tip, mocht je hier ook heen willen: neem wat blokken hout mee, want bij elke campingplek zat een kampvuurplaats inbegrepen. Super leuk! Je kan ook ter plekke bij de eigenaren hout kopen, maar dit is wel een stuk duurder. 

22.05.2018

De volgende dag gingen we op onderzoek uit in de omgeving. Eén van de redenen waarom ik hier graag wilde overnachten, was omdat er (hoe kan het ook anders) een waterval dicht in de buurt was: Cascada da Pisch. We hadden gezien dat deze van twee kanten te bereiken was, van bovenaf en door een kleine wandeling beneden. Dus we besloten met de auto eerst naar boven te rijden. Leer van onze ervaring: hier was niets aan. We reden dus naar beneden en parkeerden de auto bij de schietbaan en vanuit hier kon je wandelend naar de waterval.  

 

Ook dit was weer duidelijk een plek waar niet veel toerisme komt, want wij zijn amper mensen tegengekomen hier. Je kunt langs een beekje lopen, over een mooi onderhouden houten burg, zo richting de plek waar het water naar beneden klettert. Vanaf daar kan je aan de zijkant naar boven klimmen, om de waterval vanuit verschillende perspectieven te kunnen zien. Wij zijn er vrij lang blijven hangen, omdat het er zo fijn en rustig was. Ook een mooi uitzicht over het dal vanaf een bankje na een korte klim. Je kunt vanaf daar ook een wandeling maken die verder naar boven gaat!  

Eenmaal terug na de wandeling maakten we pasta met de overgebleven boodschappen en was het tijd voor alweer de laatste nacht in de tent! De volgende dag zouden we namelijk in een bedje in Zürich liggen. 

 

23.05.2018

De volgende dag reden we via de Ofenpass en de Julier Pass richting Zürich waar we bij vrienden van Daan een hele lekkere BBQ hadden. De perfecte afsluiting van de vakantie! De dag erna reden we in 8 uur terug naar Nederland. 

Dat was het dan! Mijn driedelige verslag van Zwitserland en Italië. Ik hoop ontzettend dat je een beetje hebt kunnen meegenieten. Bedankt voor het lezen. Mocht je vragen hebben, dan kun je mij altijd een bericht sturen via mijn social media óf via het contactformulier van mijn website. Ik help je graag!

Extra'S

• Bekijk hier mijn Instagram-verhaal met alle beelden en foto's in chronologische volgorde.
• Bekijk hier een Google Maps kaart met de route, slaapplaatsen en bezienswaardigheden van dit reisverslag.

... naar Italië,

Na onze tocht door Zwitserland richting de grens met Italië, arriveerden we na enkele uren rijden bij het Comomeer. Het was al tegen de avond toen we onze tent opzette bij Camping Europa.

We hadden onderweg boodschappen gedaan in een Italiaanse supermarkt, waar we nota bene meteen bestolen waren van een mooie Italiaanse ham door een enorme Italiaanse man – maar dat mocht de pret niet drukken. We kochten tomaten zoals ik ze nog nooit geproefd had, vers fruit voor nop en échte romige mozzarella. In Italië was het tijd om te genieten, vóóral van al dat eten.

 

We besloten even het meer te bekijken en trokken onze zwemkleding aan om ook even te zwemmen. Wel wist ik meteen wat ik vergeten was: van die kekke zwemschoentjes. Overal lagen namelijk steentjes, en op blote voeten waren deze pijnlijk om te trotseren.

Na het eten gingen we nog even langs de waterkant zitten met een flesje wijn die we dronken uit emaillebekers. De avond begon te vallen en hoe langer we bleven zitten, des te meer roze de lucht werd. Het was zó mooi (en de wijn heel lekker).

17.05.2017

De volgende ochtend ontbeten we, pakten weer onze spullen weer in en vertrokken we. We reden helemaal via het noorden van het Comomeer richting Bergamo. Hier zouden we één nachtje in een B&B slapen die we de avond ervoor hadden geboekt. 

Onderweg stopten we nog even bij Bistro Gaia om pizza te mee te nemen als lunch en deze aan de waterkant op te eten. Onderweg liepen we langs allemaal typisch Italiaanse appartementen met de lijnen wasgoed via smalle steegjes. Overal waren gekleurde muren van groen tot lichtgeel. Na de lunch stapten we weer in de auto om verder te rijden.

In Bergamo hadden we eigenlijk drie dingen die we wilden doen. Ten eerste een ijsje eten bij Gelateria La Romana, omdat ze daar enorm lekkere en bijzondere ijssmaken hebben. Ten tweede pizza eten in een Italiaans restaurant én daarna heerlijk slapen in een écht bed.

 

We aten pizza en dronken meloncello (aanrader!) bij Trattoria Caprese en sliepen bij de B&B genaamd Quarenghi16. De laatste twee waren dus met vlag en wimpel geslaagd. Het eerste puntje iets minder. Wat blijkt? Bergamo heeft een straat met zo'n vier ijssalons naast elkaar! We waren daarom ons eerste ijsje bij de verkeerde ijssalon gaan eten. Ook prima, en braafjes besloten we op een ander moment terug te keren. Totdat we er achter kwamen dat we moesten wachten tot de restaurants weer open gingen, dus zijn we weer teruggelopen om toch nóg een ijsje te halen. Dit keer wél bij Gelateria La Romana en het was zó lekker. Ik had ricotta-ijs met gekarameliseerde vijg en nectarine-ijs. 

18.05.2018

Na de nacht in Bergamo, was het tijd om weer verder te trekken. Dit keer lag er een lange en snikhete autorit van zo'n 5 uur voor de boeg, de A4 via Venetië richting de Dolomieten! Voordat we vertrokken, had ik een eigen kaart op Google Maps gemaakt waar ik een aantal dingen had geselecteerd die ik heel graag wilde zien. Op nummer één: Lago di Sorapis, een prachtig helderblauw meer in de bergen. Voor de overnachting zocht ik de leukste camping in de buurt op, dat werd: Camping Cortina in Cortina d'Ampezzo. 

 

Onderweg hadden we nog wat boodschappen gedaan en toen we uiteindelijk aankwamen op de camping, waren we helemaal op. De volgende dag zouden we een lange wandeling gaan maken, dus zouden we rustig aan doen. Tot ik ineens zag dat ik een mail had ontvangen waarin gevraagd werd of ik een opdracht wilde inleveren voor mijn sollicitatie waar ik toen mee bezig was. Paniek!(Uiteindelijk heb ik de volgende ochtend mijn opdracht kunnen inleveren en *flash forward* ik heb de baan gekregen!)

19.05.2018

De volgende ochtend vertrokken we na het ontbijt richting Lago di Sorapis. Het was ontzettend goed weer en we hadden geen andere plannen dan de bergen trotseren (en weer heelhuids terugkomen). De wandeling zelf is gemiddeld, er zitten wat stukjes die steil en lastig zijn, maar over het algemeen is het goed te doen. De gehele wandeling (heen en terug) duurde zo'n 4 uur. Het was een ongelofelijk mooie wandeling, ik kan iedereen aanraden dit te doen.

 

De wandeling begint eigenlijk heel rustig en vlak, maar om bij het meer te komen moet je via de wand van een berg naar de andere kant komen. Er is geen "kortere" route, dus de wandeling duurt sowieso – ligt natuurlijk aan je ervaring en of er veel anderen wandelen - zo'n 1 uur en driekwartier heen. Voor de terugweg reken je wat meer tijd, omdat je rekening moet houden met dat alles bergafwaarts is en je misschien al wat vermoeid bent van de heenweg.

Eenmaal aangekomen bij Lago di Sorapis vergeet je de vermoeidheid, de "zijn we er al bijna?"-vragen, de warmte, de pijnlijke voetjes en kan je enkel met open mond staren naar wat er voor je ligt. Het is zo ongelofelijk om hier te zijn! Het water is bijna niet vast te leggen, zó helderblauw. Wij hadden ook zwemkleding meegenomen, dus hebben ons omgekleed en zijn gaan pootje baden. Hoe dieper je het meer inging, hoe (ijs!)kouder het werd. Echt zwemmen zat er dus voor ons niet in. Er waren wel een paar andere diehards die het wel deden, maar met het oog op de hele terugwandeling (en de kreten die zij maakten toen ze erin sprongen), leek het ons een beter idee om het niet te doen.

Het was tijd om terug te gaan. Na een drankje bij de refuge vertrokken we weer richting de bewoonde wereld. Aangezien wij wat later op de dag waren vertrokken, was het op de terugweg zo goed als stil. Waarbij we op de heenweg veel tegenliggers hadden, waren we op de terugweg bijna niemand tegengekomen! Onderweg plukten we weer een klein boeketje van wilde bloemen, die we elke keer op tafel tijdens het eten hadden staan (en zelfs meenamen in de auto naar de volgende bestemming).

 

20.05.2018

De dag erna hadden we eigenlijk niet veel gedaan. Het was een beetje een "rustdag" en het was ook fijn om bij te komen, in plaats van weer meteen door te trekken naar een nieuwe plek. We onderzochten de mogelijkheden voor de volgende overnachting en hoe we daar konden komen. Ik wilde graag rijden via het binnenland en zo min mogelijk over de snelweg. Uiteindelijk vonden we een manier, zonder tol(!) en vond ik een leuke slaapplek nét over de grens bij Zwitserland. Gezien het de laatste avond in Italië was, maakten we een wandeling naar het centrum van Cortina d'Ampezzo en dronken we daar een Aperol Spritz. De volgende dag zouden we weer vertrekken, terug naar Zwitserland.

LEES VERDER →

MEER INFORMATIE & TIPS

• Restaurants in Italië zijn vaak de hele dag geopend, máár meestal niet tussen 15:30 en 18:30. Late lunch of vroeg diner? Dat wordt goed zoeken!

• Zorg dat je wat cash bij je hebt als je bij een camping in Italië aankomt, vaak is er geen mogelijkheid om te pinnen en dient er bij aankomst contant te worden betaald.

• Mocht je een (langere) wandeling naar Lago di Sorapis – of een andere bezienswaardigheid – willen maken, neem dan zeker genoeg water mee én wat te eten voor onderweg. Bij Lago di Sorapis kan je indien nodig (bijv. bij slecht weer) overnachten bij Rifugio Vandelli. Ook hebben ze daar wat snacks en drinken te koop. 

• Let bij wandelingen in de bergen altijd goed op het weer. Check dit van te voren en ook nog eens onderweg, indien mogelijk. Ondanks dat het een warme dag was, had ik een trui en badpak meegenomen.

Van Zwitserland ...

In februari vertrokken we naar Zwitserland, omdat ik zo graag naar de bergen wilde. Toen we daar waren, bleken de 72 watervallen in Lauterbrunnen zo goed als bevroren. Daarom werd het tijd om terug te gaan. We gingen op vakantie naar Zwitserland en Italië, dat was het plan – meer ook eigenlijk niet. Ja, lekker eten. O, en zwemmen in een (berg)meer. We hadden een globale route en wat plekken die we graag wilden zien. Dus we vertrokken opnieuw naar Zwitserland.

13.06.2018

Dit keer gingen we een stuk later in de ochtend weg, want we hadden geen haast en ook niets geboekt – dus alle vrijheid om gewoon per dag te bekijken waar we heen gingen. We reden in zo'n 9 uur naar Lauterbrunnen. We hadden een beetje file in Zwitserland, maar het viel best mee. We arriveerden bij Camping Jungfrau, waar we rond 19:00 uur de tent konden opzetten.

Deze camping ligt direct naast de bekendste waterval uit het dal: de Staubbachwaterval. De één na hoogste waterval van Zwitserland, bijna 300 meter hoog. De camping is ontzettend uitgebreid en heeft zelfs een eigen restaurantje, waar wij de eerste avond gelijk gebruik van maakten – we bestelden namelijk pizza om die op te eten bij de tent!

 

14.o6.2018

Ik vond het zo ontzettend leuk om weer op dezelfde plek te zijn, het was echt een beetje 'thuiskomen'. Ik kan oprecht iedereen aanbevelen een plek meerdere keren te bezoeken, vooral in verschillende seizoenen. Het was amper te vergelijken met hoe het er een paar maanden daarvoor bij lag. We gingen daarom de tweede dag op pad in de omgeving. We beklommen de trappen naar Staubbachwaterval en keken uit over het dal. Daarna reden we wat rond in de omgeving. Helaas voelde ik me met de minuut slechter en bleek ik ziekig te worden. We wilden graag de Trümmelbachwaterval bezoeken, maar omdat ik me echt niet goed voelde – leek het ons zonde om hiervoor te betalen, met het risico tussendoor te moeten vertrekken. We hadden beiden ook het idee dat we hier nog wel eens terug zouden komen, dus voelde het niet als een gemis.

Eenmaal terug bij de tent heb ik de hele middag geslapen en rustig aan gedaan. Het was prachtig weer, dus ik kon op een kleedje naast de tent liggen, dat was erg fijn. Wel heel jammer van de eerste echte vakantiedag, natuurlijk, maar ik wilde ook weer gauw beter zijn.

15.06.2018

Na twee nachten in Lauterbrunnen, werd het tijd om weer in de auto te stappen en verder te rijden richting Gadmen. Dit was slechts een uurtje rijden, maar lag te midden van de Sustenpass. Deze pas was exact op vrijdag open gegaan en is één van de mooiste wegen (bergpassen) die je kunt rijden in Zwitserland. Deze pas is relatief 'gevaarlijk' en gaat dus vrij laat open en sluit ook weer vrij vroeg voor de winter. We hadden dus geluk (en een beetje goed van te voren het nieuws in de gaten gehouden)! 

Onderweg naar Gadmen reden we langs Meiringen, waar een enorme waterval in de verte opdoemde. Het perfecte moment om spontaan ergens te parkeren en op onderzoek uit te gaan. Het bleek de Oltschibachwaterval te zijn. 

 

Ondanks dat de waterval zo dichtbij een doorgaande weg lag, was er geen mens te bekennen. Dit zijn de plekken waar ik graag naar op zoek ben! We bleven een tijdje kijken naar de kracht van het water dat naar beneden kletterde en wandelden nog iets verder door om het nog meer van dichtbij te zien. Er was ook een wandelroute, maar die was helaas afgesloten. Jammer! We stapten terug in de auto en vervolgden onze weg nog een half uurtje naar Camping Gadmen. 

 

Eenmaal aangekomen in Gadmen konden we – ondanks dat de receptie nog niet geopend was – meteen onze tent opzetten. We spraken de eigenaar kort en die vertelde ons dat we de eerste gasten van het seizoen waren! Als de Sustenpass, de weg die deels langs Gadmen loopt, nog niet open is vanwege de winter, dan schijnt er vrijwel niemand te komen. Het dorpje is dan 's winters ook echt uitgestorven.

Wel vertelde de eigenaar dat ze toch nog best wat bezoekers weten te trekken die niet per se komen overnachten: zijn vrouw maakt namelijk befaamde pizza's waarvoor mensen uit omstreken een flink stuk rijden om die te komen eten. Helaas hadden wij al boodschappen gedaan voor die avond, maar we beloofden nog eens terug te komen om de pizza's te proberen. Sowieso was dit een ontzettend fijne, nette en rustige plek om te overnachten. Echt een aanrader!

Voordat het avondeten besloten we de omgeving nog te verkennen met een wandeling. Opnieuw richting twee watervallen waar we vanaf onze tent op uitkeken. Het was namelijk een prachtige namiddag en toen we met de auto aankwamen, hadden we al gezien dat er ontzettend veel wilde bloemen en vlinders in de omgeving te zien waren. We gingen op pad! We wandelden langs kleine beekjes, over bruggetjes, langs een zee van wilde bloemen (die we ook plukten!) en klommen naar de twee watervallen. Hierna keerden we terug naar de tent en maakte ik Shakshuka als avondeten. 

16.06.2018

Zaterdagochtend werd ik veel te vroeg wakker. Nu word ik sowieso tijdens kamperen vaak rond een uur of 7 's ochtends al wakker, maar dit keer was het nog een uurtje vroeger. Toen ik opstond was het enorm koud buiten en dat deed me beseffen wat een verschil de zon maakte voor de warmte overdag. Toen ik terug kwam van het toilet begonnen de eerste zonnestralen over de bergen heen te bewegen. Dat was zo mooi om te zien, daarom zat ik nog een half uur buiten in een dikke trui om het te aanschouwen. 

Rond een uur of tien was het tijd om onze tent af te breken, onze spullen weer in de auto te laden en de Sustenpass op te rijden! We merkten al gauw dat we niet de enigen waren die gebruik maakten van de net geopende bergpas. Veel motorrijders, wielrenners en andere automobilisten maakten er maar al te graag gebruik van. Onderweg zijn we enkele keren gestopt om even stil te staan waar we waren. Het was zo ongelofelijk mooi, en het was ook leuk om steeds de temperatuursverschillen op te merken – hoe verder we de bergen in reden, hoe kouder het werd. Op een bepaald moment stonden we met onze korte broeken bij meters sneeuw! 

 

Na de Sustenpass reden we door via de Gotthard-wegtunnel richting Lugano. Hier maakten we een stop voor een ijsje en een wandelingetje in de stad. Het was het eerste moment sinds we vertrokken dat we weer echt in een stad waren. Na de korte stop in Lugano reden we door naar de grens van Italië!

Lees verder →

Meer informatie & TIPS

• De Sustenpass is enkel begaanbaar in de zomermaanden. Of deze wel of niet geopend is, kun je vinden op: alpen-paesse.ch
  Raadpleeg de website voor je vertrek, hou de actualiteiten in de gaten en neem waarschuwingen in acht indien die er zijn!

• Levensmiddelen zijn in Zwitserland vrij prijzig. Wil je besparen? Vul een koeltas voor onderweg. Vaak zijn er op campings ook vriezers waar je 's nachts je koelelementen opnieuw kunt invriezen.

• Tank voordat je naar Italië rijdt nog even in Zwitserland, de brandstofprijzen zijn hier namelijk aanzienlijk goedkoper!