Ten eerste wil ik jullie bedanken voor alle lieve berichtjes rondom de gezondheid van Juve. Dat waardeer ik echt enorm! In dit stukje geef ik uiteraard nog een (korte) update over de situatie. Op het moment van schrijven zit hij altijd als een brood op ons vloerkleed, en rent hij rondjes door het huis. Weliswaar met meer rustmomenten en een verminderde conditie, maar hij is er nog. 🤍
In dit stukje meer over de maand januari, die in het teken stond van nieuwe dingen proberen. Van een nieuwe hobby tot wandelingen en ruimte voor werk. Kijk je mee?
Begonnen met wolvilten
In 2022 was Daan op het idee gekomen om te gaan wolvilten. Tijdens één van onze knutseldagen was hij hiermee begonnen en maakte toen hele leuke dingen. Inmiddels lagen de benodigdheden al een tijdje bij ons in de kast, en op een willekeurige zondag besloot ik er ook eens aan te wagen. Het leek me al een hele tijd een leuk idee om het uit te proberen, en ik was gelijk de hele middag zoet!
Echt een heerlijke bezigheid, en ik heb het in februari nog eens opgepakt. Dat zie je volgende maand! ;-)
Röntgenfoto’s bij de dierenarts
In januari gingen we ook – zoals ik het vorige stuk al schreef – opnieuw naar de dierenarts met Juve. We hadden inmiddels al een paar maanden van alles geprobeerd, en het mocht allemaal net niet baten. Onze dierenarts had voorgesteld om toch een röntgenfoto te maken, omdat ze bang waren dat er misschien iets mis was met zijn gebit. Dit vonden we onwijs spannend, want hierbij was een roesje nodig – wat bij konijnen, al helemaal op latere leeftijd, erg riskant kan zijn. Ze stelden ons gerust, en we lieten hem een dagje achter bij de praktijk.
Het antwoord dat uit deze röntgenfoto’s kwam, was helaas anders dan verwacht. Juve heeft een tumor op zijn neusbeen. Dit betekent dat de dierenarts ook niets meer kan doen. Hij is daarnaast een bejaard konijn die al een langere tijd in zijn reservetijd zit. We vertroetelen hem zolang hij nog bij ons is. Dat is alles wat we nu kunnen doen.
Een ONBESCHRIJFELIJKE band
Hetgeen waar we eigenlijk ons nog het meeste zorgen om maken is hoe Birk gaat reageren wanneer Juve er niet meer is. Ze hebben echt een onbeschrijfelijke band – iets wat we nooit hadden verwacht toen we er een hond bij namen. Ze zitten vaak tegen elkaar, zoeken elkaar op en Birk maakt Juve graag schoon. Birk is ook ontzettend bezorgd om Juve, en we merken dat hij vaak moe is daardoor, zo ligt hij vaak uitgeteld op mijn buik voor een dutje.
‘Change of Scenery’
Om Birk af te leiden van de thuissituatie, ben ik begonnen met wandelen op locaties waar ik nog niet eerder of niet vaak met hem ben geweest. Zo zijn we beiden even uit onze comfort zone, en dat geeft nieuwe en positieve prikkels. We stapten in de tram om te wandelen bij Landgoed Ockenburgh in Den Haag, waar ook nog eens een groot losloopveld voor honden is om te spelen. Het was dat weekend zulk mooi weer, dat we de volgende dag zelfs nog een keertje zijn gegaan – dit keer samen met Daan. Prachtige plek!
Nieuw jaar, nieuwe opdrachten?
De rest van de maand heb ik het vooral druk gehad met mijn freelance werk voor Stichting ONSbank. Na mijn vakantie startte een nieuwe lichting, waarbij ik verantwoordelijk was voor de intakes met jongeren die we helpen naar een schuldenvrije toekomst. Ik ging er weer helemaal fris tegenaan! Ook voelde het begin van het nieuwe jaar als een moment om te bekijken wat ik de komende maanden gepland had en wat ik graag wil doen. Daardoor kwam ik erachter dat ik de komende tijd weer meer ruimte heb voor nieuwe opdrachten. Ik kijk er naar uit wat er op mijn pad gaat komen.
Dankjewel weer voor het lezen!
Veel liefs,
Patricia